dinsdag 26 mei 2009

Eén Driekwart

Hallo allemaal,

Rosa is al weer 7 kwartalen oud en dat is te merken. Veel plezier met lezen en foto's kijken!


**********************************************************************



Woordenstroom

Rosa krijgt een steeds grotere woordenschat. Elke dag komt er wel weer een woordje uit. Haar eigen naam zegt ze nogsteeds niet, maar een paar namen van de kinderdagverblijf komen al aardig uit haar keel. Grappig is ook dat ze het woordje 'ook' bijvoorbeeld al helemaal begrijpt. Als ze 'ook' zegt bedoelt ze ook ook. Wat niet uit te leggen is, gebeurt gewoon. Ze gaat woorden 'gewoon' begrijpen. (begrijp je dit een beetje?)


Op bezoek in Zwolle
Geraldine heeft met een drietal internet vriendinnen laatst samen met de kids afgesproken. Helaas kon één van hen plotseling niet, maar dat mocht de pret niet drukken. Rosa heeft lekker buiten gespeeld in het klimtouw (foto) en af en toe een beetje met de andere kids, die dus op een paar dagen na even oud zijn als Rosa. Dus dat was leuk. Ze was wel duidelijk de kleinste, maar die andere twee waren dan ook wat groter voor hun leeftijd. Dus dat was niet zo erg. Lars was het enige jongetje en dat hebben ze geweten. Hij zat al snel lekker stoer te doen tegenover de dames. Verder hebben ze nog niet veel samen gespeeld, dus was het zeker voor herhaling vatbaar.


Speeltuin

Over klimrekken en speeltuinen gesproken... Rosa heeft een nieuw speeltuintje in de buurt ontdekt waar ze een paar auto's hebben. Ben je ook zo gek met auto's? Lees dan vooral door! Verderop komt dit onderwerp namelijk weer terug. Ook hebben ze daar een schommel dat Rosa een 'whoeeee' noemt.

Op de foto zie je hoe Rosa druk bezig is met zo'n auto in de speeltuin. Druk met sturen, hoewel ze maar nauwelijks vooruit komt. Ze kijkt liever om haar heen dan dat ze echt rijdt. Maar dat komt wel.

Ook het paard is populair. Op de foto kun je vast wel zien dat het een wip is. Dus helemaal zelf op het paard kan ze nog niet helemaal, maar het blijft geweldig.


logeren in Soest

Rosa mocht eindelijk, na 1 jaar en drie kwartalen, eens logeren bij oma en opa Jansen. Ze vond het harstikke leuk. Marcel en Geraldine wisten alleen niet zo goed wat ze met die tijd dan moesten doen, dus zijn ze maar gaan wandelen. Daar baalden ze natuurlijk erg van, want wie wil er nou in de natuur in Drenthe gaan wandelen met overnachting waarbij je tot vervelends toe moet gaan uitslapen... terwijl je ook bij je dochter had kunnen zijn... Nou ja, Rosa had het in elk geval naar haar zin in Soest. Op zaterdag ging ze naar de dierentuin en kwam ze één van haar fans, mevr. D. Peelen tegen, die Rosa eindelijk 'live' heeft gezien na 1,5 jaar bloggen. Op zondag lekker weer wat gewandeld en veel gespeeld met oma. Ze moest wel weer even slikken toen papa en mama haar op kwamen halen. Maar wie weet offeren Marcel en Geraldine zich nog een keer op om weg te gaan...


















Auto's

Rosa is helemaal verzot op auto's. Ze was dan ook helemaal in haar sas nadat we op de koninginnemarkt een mooie rode auto (zie foto) hadden gekocht. Voor 2 euries mochten we hem meenemen. Ook rijdende auto's als we onderweg zijn, vindt ze helemaal het einde. En als Marcel met de auto weg gaat, vindt ze het niet leuk dat hij weg gaat, maar wel weer leuk dat dan de auto gaat rijden. Dus kijkt ze verheugd naar het moment dat Marcel wegrijdt. Het is alleen nog een strijd wat nou het leukst is, een paard of een auto. Overigens noemt ze een fiets ook een paard, maar dat is eigenlijk ook wel logisch, want het lijkt (functioneel gezien) wel heel erg op een paard. Het was ooit een mooie vervanger voor een paard, toch? Dat ze dat dan allemaal al weet!! 't is toch wat!!

Nee, nee, nee, mij, mij, mij

Je zou bijna zeggen dat het tijd wordt voor Rosa om een broertje of zusje te krijgen, want alles is nu nog wel een beetje "in haar bezit". Als we een boekje pakken is het meteen mij, mij, mij en als we het haar dan niet geven is het krijsen tot de deur er van open slaat.

Maar gelukkig is ze vooral heel erg vrolijk en kun je vreselijk met haar lachen. Ze dans, zingt, kletst en houdt veel van spelletjes. Op de foto doet ze een soort kiekeboe met de tussendeuren.














Apenheul

Dieren zijn een leuke manier van namen leren kennen. Aap, koe en paard kent ze al, een tijger en een leeuw noemt ze een 'waaah!', een geit en een schaap heet 'beh' en een poes noemt ze een 'miauw'. Dus ze vindt het leuk om naar dieren te kijken. Rosa kan ze ook soms zo snel herkennen van kleine plaatjes dat wij goed moeten zoeken waar ze dan een paard heeft gezien. We zijn dus laatst ook weer eens naar de apenheul geweest. Het was erg leuk natuurlijk, hoewel het eten geven van de Gorilla's zwaar tegenviel. Je denkt dat die Gorilla's naar het eten zouden sprinten, maar niets is minder waar. Ze blijven zitten, kijken even... en wie weet maken ze aanstalten om iets te pakken als het binnen handbereik bij hun neer wordt gelegd/gegooid.

Bij binnenkomst van de Apenheul, kom je meteen bij de draaimolen. Daar was het natuurlijk meteen: "Paard!". Hoewel er geen paard bij was, vond ze het wel leuk om even in de draaimolen te zitten. Deze ging wel iets harder dan de vorige keer in Portugal. Maar Marcel hield haar toch wel goed vast, dus dat was niet erg.
Al met al was het erg leuk.














De poppen
De poppen hebben tegenwoordig steeds meer te verduren. Ze moeten alles wat Rosa doet, ook doen. En eigenlijk nog wel meer. Ze moeten ook op het paard, mee naar bed, op de bank, er weer af, dan weer op de bank en er weer af, dan op de grond en misschien een keer springen, met de auto mee, een slaapzakje in, naar bed, het slaapzakje weer uit, op de grond, weer op de bank, in het puzzelrekje, er weer uit, naast andere pop, er weer van weg, naar de bank........ (... en van enzovoort...) ...



De poezen

Het is al weer even geleden dat de poezen aan bod zijn geweest, maar nu komt even een keer een andere poes. Toevallig de zus van Jip, Nalah. Nalah loopt bij oma Jansen thuis. Nalah vond het wel een beetje spannend dat Rosa kwam slapen, maar was al snel wat gewend en vond het ook wel gezellig. Alleen soms was Rosa iets te enthousiast en kreeg ze wel een krapje van Nalah, maar de dag er na, zei ze steeds Nana! Nana! Nana!